نوع مقاله : کاربردی

نویسندگان

• اعظم حیدری آینه ¹
• زین العابدین صادقی ²
• سید عبدالمجید جلائی ³

¹ کارشناس ارشد اقتصاد انرژی دانشگاه شهید باهنر کرمان

² گروه اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان

³ استاد بخش اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

با تشدید چالش‌های زیست‌محیطی جهانی، توسعه سبز به‌عنوان رویکردی کم‌کربن و پایدار ضروری شده است. برنامه محیط‌زیست سازمان ملل (UNEP) و بسیاری از کشورها سیاست‌های اقتصادی سبز را اجرا کرده‌اند. این مطالعه کارایی اقتصادی سبز (GEE) به عنوان شاخص کلیدی با استفاده از روش SBM برای کارگاه‌های صنعتی با ده نفر کارکن و بیشتر را در یازده دسته صنعتی (مانند آشامیدنی، مواد غذایی، پوشاک، تولید مواد شیمیایی و غیره) اندازه‌گیری کرده است، سپس تاثیر تجمع تولید و متغیرهای کنترلی طی سال‌های 1390 تا 1400 را بر کارایی سبز بررسی کرده است. تحلیل کارایی صنایع ایران در بازه ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ نشان می‌دهد که نوسانات قابل‌توجهی در بهره‌وری صنایع مختلف وجود داشته است. صنایع آشامیدنی بالاترین کارایی را حفظ کرده‌اند، درحالی‌که صنایعی مانند پوشاک و فلزات عملکرد ضعیف‌تری داشته‌اند. تجمع بالای تولید تأثیر منفی بر کارایی سبز داشته، درحالی‌که سرمایه انسانی و توسعه زیرساخت‌ها اثر مثبت داشته‌اند. مقررات زیست‌محیطی ناکارآمد بوده و نوآوری فناوری تأثیر معناداری نداشته است. بهبود مستلزم کاهش تجمع تولید، سرمایه‌گذاری در آموزش نیروی کار، اصلاح مقررات زیست‌محیطی، توسعه فناوری‌های سبز، بهبود زیرساخت‌ها و افزایش بهره‌وری انرژی است که در مجموع می‌تواند به توسعه پایدار صنعتی کشور کمک کند.

کلیدواژه‌ها

• کارایی سبز
• تراکم تولیدی
• کارگاه صنعتی ده نفر کارکن و بیشتر
• بهره‌وری

موضوعات

• اقتصاد صنعتی و ساختار، عملکرد و رفتار