وحید بخردی نسب؛ فاطمه ژولانژاد
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط تنوعبخشی با ریسکورشکستگی میباشد. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس تهران طی سالهای 1396-1385 است. حجم نمونه بر اساس روش حذف نظاممند بالغ بر 82 شرکت میباشد. راهبردهای تنوعبخشی محصولات بر تنوعبخشی مربوط، نامربوط، کل و رقابتی تقسیم شده است. همچنین ریسک ورشکستگی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط تنوعبخشی با ریسکورشکستگی میباشد. جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس تهران طی سالهای 1396-1385 است. حجم نمونه بر اساس روش حذف نظاممند بالغ بر 82 شرکت میباشد. راهبردهای تنوعبخشی محصولات بر تنوعبخشی مربوط، نامربوط، کل و رقابتی تقسیم شده است. همچنین ریسک ورشکستگی بر اساس شاخص Z برآورد شده است. روش اجرای پژوهش مبتنی بر رگرسیون چندمتغیره با الگوی دادههای ترکیبی به روش حداقل مربعات معمولی است. شواهد پژوهش حاکی از آن است که با اتخاذ راهبردهای تنوعبخشی محصولات، واکنش شرکتها نسبت به ریسک ورشکستگی منفی است. به بیان دیگر شرکتها میتوانند در مواقعی که در شرایط بحرانی قرار دارند، از راهبردهای تنوعبخشی به عنوان سازوکاری جهت رهایی از شر ورشکستگی استفاده نمایند. با افزایش 1% راهبردهای تنوعبخشی به ترتیب ریسک ورشکستگی در راستای اتخاذ راهبرد تنوعبخشی مربوط 20/2%، راهبرد تنوعبخشی نامربوط 9/6%، راهبرد تنوعبخشی کل 2/4% و اتخاذ راهبرد تنوعبخشی رقابتی 15/0% کاهش مییابد.
