صلاح سلیمیان؛ حمید رضا محمودی مقدم؛ کیومرث شهبازی؛ حسین سلکی
چکیده
از دیدگاه محققان عرصه روابط بینالملل به ویژه در سنت لیبرال، همکاریهای اقتصادی نظیر تجارت و سرمایهگذاری نقشی اساسی را در گسترش صلح و ممانعت از جنگافروزی دارد. بر این اساس مقاله حاضر ضمن اشاره به مصداقهای عینی از روابط بینالملل با بهرهگیری از «نظریه بازیها» نشان میدهد که «چگونه همکاریهای اقتصادی ...
بیشتر
از دیدگاه محققان عرصه روابط بینالملل به ویژه در سنت لیبرال، همکاریهای اقتصادی نظیر تجارت و سرمایهگذاری نقشی اساسی را در گسترش صلح و ممانعت از جنگافروزی دارد. بر این اساس مقاله حاضر ضمن اشاره به مصداقهای عینی از روابط بینالملل با بهرهگیری از «نظریه بازیها» نشان میدهد که «چگونه همکاریهای اقتصادی در قالب سرمایهگذاری بینالملل میتواند ضمن حداکثرسازی منفعت سرمایهگذاران، مانع بروز جنگ و توسعه صلح شود». این مقاله با ارائه یک بازی ایستا بین بازیکنان، به مدلسازی بازی بین سرمایهگذاران و کشورها (با قدرت اقتصادی مشابه) با توجه به استراتژیهای ممکن هر کدام از بازیکنان پرداخته است. برای این منظور ابتدا حالتی در نظر گرفته شده است که دو کشور نسبت به هم بیتفاوت باشند. سپس در حالت دوم، دو کشور در نظر گرفته شده است که با هم رقیب (دشمن) هستند و در حالت سوم سه کشور فرض شده است، که یکی از آنها رقیب و دیگری بیتفاوت است. با توجه به تعادل به دست آمده در هر سه حالت، نتیجه کلی مبنی بر این است که سرمایهگذار با تشکیل پرتفولیو و سرمایهگذاری در بازارهای مختلف و کشورها با ایجاد تعامل و صلح به بهترین پیامد (تعادل نش) دست مییابند
